Waarom dit méér is dan een mooie uitspraak
Organisatie veranderingen. Nieuwe systemen. Andere processen. Nieuwe doelen.
Het klinkt vaak logisch op papier. En dat is het ook. Totdat je het in de praktijk moet brengen.
En dan blijkt het niet de techniek of het plan te zijn dat schuurt, maar… de mensen.
Of beter gezegd: het omgaan mét mensen.
Waarom “hard op de inhoud” nodig is
Als consultant kom ik vaak binnen op momenten waarop er iets moet gebeuren.
Vaak is er te lang gepolderd, te weinig richting, of te veel onduidelijkheid.
Dan is het mijn taak om snel de vinger op de zere plek te leggen. Helderheid te brengen. Soms impopulaire keuzes te maken.
Dat doe ik met overtuiging.
Waarom? Omdat verandering niet lukt zonder een duidelijke ‘waarom’, ‘wat’ en ‘hoe’. Dáár ben ik hard op. De inhoud is geen speeltuin. Het is de fundering, en je wilt je aanbouw ook niet op drijfzand bouwen toch?
Hard zijn op de inhoud betekent ook: eerlijk zijn over wat niet werkt. Patronen benoemen die niemand meer ziet. Het gesprek voeren dat te lang is uitgesteld. En ja, soms confronterend zijn. Niet om mensen onderuit te halen of slecht te laten voelen, maar om het echte gesprek op gang te brengen.
Maar je verandert geen organisatie zonder mensen
Tegelijkertijd weet ik: een organisatie is geen Excel-sheet. Je kunt een proces wel strak uittekenen in Visio, maar zodra je het loslaat op een team dat al jaren op een andere manier werkt, gebeurt er iets anders. Niet omdat ze dwarsliggen, maar omdat gewoontes, vertrouwen en context niet in een stroomdiagram passen. Daar moet je oog voor hebben.
Achter elk proces zit iemand die het uitvoert. Achter elke weerstand zit een verhaal.
Daarom is die andere kant zó belangrijk: de zachte kant.
Luisteren. Begrip tonen. Iemand écht zien.
Niet alles persoonlijk maken, maar wel persoonlijk blijven.
Ik heb vaak meegemaakt dat juist door eerlijk te zijn over wat er moet gebeuren — en dat met respect te brengen — mensen in beweging komen.
Soms zelfs boven zichzelf uitstijgen.
Ik herinner me een situatie waarin een teamlid totaal blokkeerde op een nieuw proces. Alles in hem zei ‘nee’. In plaats van door te duwen, zijn we samen gaan zitten. Niet om het plan aan te passen, maar om elkaar te begrijpen. Wat bleek? Zijn weerstand kwam niet voort uit onwil, maar uit onzekerheid. Door hem ruimte te geven, en tegelijkertijd het doel scherp te houden, draaide hij bij. Sterker nog: hij werd een van de kartrekkers van de verandering.
En dat zijn de momenten waar ik het voor doe.
Het is geen trucje. Het is een houding.
“Hard op de inhoud, zacht op de mens” is geen managementfoefje.
Het is een manier van werken die je alleen kunt volhouden als je echt gelooft dat mensen willen bijdragen — mits je ze serieus neemt én uitdaagt.
Het is ook de enige manier waarop ik zélf goed kan werken.
Zakelijk én menselijk. Dat is geen tegenstelling. Dat is de sleutel.
Leiderschap gaat voor mij niet over top-down aansturen of ‘gewoon even doorduwen’. Het zit ’m in iets anders: duidelijk zijn over waar je heen wilt, en ondertussen zorgen dat mensen daarin mee wíllen. Dat vraagt om schakelen. Soms scherp zijn, soms juist even gas terug. Kijken wat er nodig is — inhoudelijk én in de onderstroom. Geen trucjes, maar echt luisteren én sturen tegelijk.
En als we dat goed doen, ontstaat er iets bijzonders: vertrouwen. Vertrouwen in het plan. In elkaar. In de toekomst.
Benieuwd hoe deze aanpak jouw organisatie kan helpen? Neem contact op en laten we samen eens sparren.
0 reacties